Gründererfaring

Denne veka sto det ei sak i Stavanger Aftenblad som fanga interesse. Ein ny rapport syner at nyetablerte bedrifter skaper nærare to av tre arbeidsplassar i privat sektor. Og det er ikkje snakk om store industribedrifter, men ein haug med veldig små bedrifter. Professor Torger Reve meiner me nordmenn ikkje lukkast særleg i å utvikla nye, globale vekstbedrifter, og at me heller må vri innovasjonspolitikken mot å følgja dei små gründerbedriftene endå betre. 

            Det er noko livgjevande med å gjennomføra draumen om å starta sitt eige. Det er gudegneist i fri utfolding! Entusiasme kopla med uthaldenheit og ei sterk tru på at dette er vegen å gå for akkurat deg. Eg blei invitert til å halda eit føredrag for nye etablerarar på Rennesøy. Eg fortalte om den første spira, til alle moglegheitene som opna seg undervegs, men også sidespora. For meg har magekjensla vore eit heilt vesentleg styringsverktøy i kvardagen, noko eg trur eg har felles med mange andre gründerar. 

            Eg fekk lyst å dela eit slikt sidespor, henta frå foredraget eg heldt ein junidag i 2006:

            «Me blir opplært til som etablerarar at me skal ha fokus på kunden sine behov. Og det er viktig, ikkje misforstå. Men mi erfaring er at ein ikkje må gløyma sine eigne. Eg blei oppringt ein gong av eit firma i byen, der dei trengte ein person til å steppa inn for ei som skulle ut i svangerskapspermisjon. Eg burde ha ant det med ein gong – det første eg blei møtt med når eg kom til intervju, var at vedkomande syntest at radiostemma mi var så fin. Det er sjølvsagt kjekt å høyra, men etter kvart i intervjuet var det stort sett hans og firmaets planar som var fokus, og eg skjønte ikkje heilt kva eg skulle der. Men jobben var likevel spennande, så eg bestemte meg for å tenka vidare på det. Så ein morgon, klokka var fem, og eg spratt opp i senga. Plutseleg sto det klar for meg at dette ikkje var jobben for meg, og eg sende ein mail og sa nei takk. Jobben låg rett og slett ikkje i den leia eg hadde staka ut, og eg var glad for at eg fekk rista det av meg.

            (…)

Spora du skal gå kjenner du igjen ved at dei gir energi. Det er ikkje tyngande, ein får gode idear og pågangsmot.»

            Eg avslutta med desse orda, som var retninga for mitt eige gründerliv:

            «Eg ønsker å gi folk trua på livet. At det er eit poeng med at me er her. Og at dette ikkje er ein ventestasjon til døden. Men at livet er og blir ein arena der me skal erfara stadig større versjonar av oss sjølve. Livet er vekst for forandring. Det gir etablerarlivet rikeleg høve til.»

            Har du ein gründer i magen? Hopp ut i det!

D138/134-136