Denne veka sto det ei sak i Stavanger Aftenblad som
fanga interesse. Ein ny rapport syner at nyetablerte bedrifter skaper nærare to
av tre arbeidsplassar i privat sektor. Og det er ikkje snakk om store industribedrifter,
men ein haug med veldig små bedrifter. Professor Torger Reve meiner me nordmenn
ikkje lukkast særleg i å utvikla nye, globale vekstbedrifter, og at me heller
må vri innovasjonspolitikken mot å følgja dei små gründerbedriftene endå betre.
Det
er noko livgjevande med å gjennomføra draumen om å starta sitt eige. Det er
gudegneist i fri utfolding! Entusiasme kopla med uthaldenheit og ei sterk tru
på at dette er vegen å gå for akkurat deg. Eg blei invitert til å halda eit
føredrag for nye etablerarar på Rennesøy. Eg fortalte om den første spira, til
alle moglegheitene som opna seg undervegs, men også sidespora. For meg har
magekjensla vore eit heilt vesentleg styringsverktøy i kvardagen, noko eg trur
eg har felles med mange andre gründerar.
Eg
fekk lyst å dela eit slikt sidespor, henta frå foredraget eg heldt ein junidag
i 2006:
«Me
blir opplært til som etablerarar at me skal ha fokus på kunden sine behov. Og
det er viktig, ikkje misforstå. Men mi erfaring er at ein ikkje må gløyma sine
eigne. Eg blei oppringt ein gong av eit firma i byen, der dei trengte ein
person til å steppa inn for ei som skulle ut i svangerskapspermisjon. Eg burde
ha ant det med ein gong – det første eg blei møtt med når eg kom til intervju,
var at vedkomande syntest at radiostemma mi var så fin. Det er sjølvsagt kjekt
å høyra, men etter kvart i intervjuet var det stort sett hans og firmaets
planar som var fokus, og eg skjønte ikkje heilt kva eg skulle der. Men jobben
var likevel spennande, så eg bestemte meg for å tenka vidare på det. Så ein
morgon, klokka var fem, og eg spratt opp i senga. Plutseleg sto det klar for
meg at dette ikkje var jobben for meg, og eg sende ein mail og sa nei takk.
Jobben låg rett og slett ikkje i den leia eg hadde staka ut, og eg var glad for
at eg fekk rista det av meg.
(…)
Spora du skal gå kjenner du igjen ved at dei gir
energi. Det er ikkje tyngande, ein får gode idear og pågangsmot.»
Eg
avslutta med desse orda, som var retninga for mitt eige gründerliv:
«Eg
ønsker å gi folk trua på livet. At det er eit poeng med at me er her. Og at
dette ikkje er ein ventestasjon til døden. Men at livet er og blir ein arena
der me skal erfara stadig større versjonar av oss sjølve. Livet er vekst for
forandring. Det gir etablerarlivet rikeleg høve til.»
Har
du ein gründer i magen? Hopp ut i det!
D138/134-136