I dag finn eg styrke i eit sitat frå artisten Anne
Grete Preus. Ho har formidla sin unike musikalitet til oss i fleire tiår, og
det er alltid høgtidsstemning når ho er ute med nytt stoff. Alle som har
kontakt med skaparkrafta si, tenkjer vel innimellom på verdien av å gje det
vidare, eller om det skal haldast innanfor husets fire vegger. Det er altså her
Preus-sitatet slår inn til oss:
Å skape uten å gi det videre er like meningsløst som å tale uten at noen hører på.
Som sagt, inspirert av dette, skal eg formidla vidare
tre artiklar eg har skrive, og som no alle ligg ute på nettstaden til
Universitetet i Stavanger. Éin av desse er også publisert på forskning.no. Det
var nemleg slik at eg fekk eit oppdrag om å skriva litt om kva det flotte
miljøet innanfor teoretisk fysikk og kosmologi ved Universitetet i Stavanger
held på med. Det blei eit intenst djupdykk i ein materie som eg sjeldan er
borti i mitt journalistiske verke, men som opna augo mine for ein gjeng
forskarar som ivrar for å finna nye svar på nokon av gåtene som framleis omgir
oss. I eit offentleg ordskifte der veldig mange svar er fastspikra, opnar møtet
med forskarar som dette for at det framleis er spørsmåla som er viktige å
stilla. Den dagen me berre har svar og ingen nye spørsmål, stagnerer på ein
måte livet, og dermed tullar me til sjølve livets formål, tenkjer eg.
Det er heavy stoff mykje av dette, men sjå om ikkje
møtet med dette stoffet kan opna nye rom for deg også.
Her er artiklane, på uis.no:
Denne
er publisert på forskning.no:
D84/35
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar